Sepp, pewien sympatyczny Austriak wybudował wyjątkowy samochód. Napędzany czeskim silnikiem gwiazdowym M462 rat rod. Rdzawe cudo, które jest tak iiiiiwil, że aż piękne. Pewnie dawno temu, z jakiegoś tumblra, albo skądś zapisałem sobie zdjęcie do folderu z inspiracjami, i przyszedł na niego czas…
Kończę powoli Patmobila i mam już troszkę dość hardsurface, więc czas wrócić trochę do organiki. Następny projekt to będzie kooperacja z Pawlito czyli Pawłem Kotwicą, znajomym z max3d. Paweł już kiedyś proponował taką wspólną pracę, która miała polegać na tym, że on zrobi samochód a ja dziewczynę. To był gdzieś okres wipa mechaniczki, a może później. Wtedy to miał byś samochód z PRL, a dziewczyna jeszcze nie sprecyzowana.
No i chyba powoli będzie się rodził taki projekt, może troszkę inny, bo po negocjacjach ustaliliśmy temat:
Prezentuje dwa tip tutoriale do Blendera, które powstały przy okazji modelowania rat roda patmobil. To pierwszy tak duży i skomplikowany model typu hardsurface, jaki modeluję, więc trzeba było użyć nie raz transform orientation, czyli różnych układów odniesienia dla transformacji, żeby wygodnie edytować elementy w różnych płaszczyznach. Przy okazji nagrałem trochę wideo, taki właśnie wskazówkowe tutoriale, które nie pokazują calego procesu, a tylko podpowiedź, jak sobie radzić w takich dziwnych płaszczyznach
oto model w stanie, jaki jest na dziś:
kliknij aby zobaczyć galerię patmobil work in progress
A oto i tutorial: własny transform orientation w Blenderze:
i Używamy orientacji viewportu do obracania
Zaczyna się zawierucha, a biznes jest bezwzględny. I jak by się to tylko internetu tyczyło, to by było świetnie, więc tylko napiszę, jak to jest w internecie. W dużym skrócie Opera Software likwiduje serwis My Opera. Musiałem się wynieść. Przenieść na swoje…
Czytaj dalej
Trochę uzupełniam, bo w zasadzie, to piszę tą notkę 28 lipca 2014, ale postanowiłem opublikować pod datą publikacji filmu walk cycle na youtube. Mam wrażenie, że tak będzie po kolei.
Oto Lady Mechanika!
Zacznijmy od tego, że to bardzo zaległa relacja pisana w afekcie w liście do Rafała Wróblewskiego z psychozine.eu dnia 08.06.2012. Z taką datą opublikuje to na blogu, choć robię to dziś 6 listopada 2013.
Jest to odpowiedź na buraczaną i mizoginistyczną recenzję płyty HUNTRESS – Spell Eater którą redaktor Wróblewski był popełnił na łamach psychozine. Oto link do niej, a na koniec jeszcze ją zacytuje w swoim wpisie, na wypadek zniknięcia psychozine.eu z internetu. Nie życzę im tego, ale takie rzeczy się zdarzają i nie chciał bym, żeby kiedyś ten wpis wisiał w próżni kontekstu. Pozwoliłem sobie wyciąć pewne bardziej osobiste fragmenty, bo jak wspomniałem pisane to było w afekcie. teraz trochę wstyd.
Witaj i wybacz na wstępie, że daruje sobie formy grzecznościowe pisząc „na ty”, bo wyglądały by one raczej arogancko niż grzecznie, w świetle tego co napiszę.
(także do wiadomości redakcji www.psychozine.eu)
No więc widziałem Huntress na żywo w Jaworznie i w odpowiedzi na prośbę zawartą w recenzji „Spell Eater” śpieszę z krótką relacją.
Huntress zagrali w sobotę jako pierwsi o szatańskiej porze 1:00PM. Drugi dzień festiwalu więc kac po alkoholu był dość powszechny, a jak nie kac to niezmęczenie po całym piątku i niesmak po występie Megadeath sprawił, że publiczność przynajmniej na początku nie stawiła się bardzo licznie, więc spokojnie zająłem miejsce przy samych bramkach. Potem trochę ludzi się zeszło, w sumie nawet całkiem sporo, gdy zespół zaczął grać, bo pole namiotowe VIP było blisko.
Gdy muzycy robili próbę dźwięku dało się usłyszeć w głośnikach jakiegoś technika, który spytał „jaki zespół teraz gra? Ta straszna pani?” :)
nowy model na podstawie konceptu Daimidy http://daimida.deviantart.com/#/d3dqn7p
Do niedawna byłem zadowolonym użytkownikiem usług google: Gmaila, kalendarza, sporadycznie Docs i oczywiście wyszukiwarki. Ba, nawet kiedyś podzieliłem się swoimi zakładkami żeby je chrome Synchronizował tak jak Opera. Po pierwsze wygoda potem prywatność – przecież nie mam paranoi -nie?
Przecież google dba o anonimowość i w ogóle wcale nie jest iiiiwil? Czytaj dalej
fajny rysunek Jinki dał mi możliwość przypomnienia i uzupełnienia umiejętności pracy w Blenderze. Kilka razy już brałem się za ten program który, choć wygodny i mający duże możliwości, nie należy do zbyt intuicyjnych i może zniechęcić nowych użytkowników. Ale tym razem nie tylko się udało się łyknąć trochę technikalii, ale i skończyć oraz wyrenderować coś sympatycznego.
